*Hayatı öğreten adama şiir...

Mağusalı Öğretmen Hasan Tuncer’in Tarifidir
-Kıbrıs Türkü'nün Büyük Öğretmeni Dostum Hasan Bey'e saygıyla...-



Mağusa’da eski çarşı içinde
O küçük çayocağı
Bir büyük hatıra defteri gibi
Yıllanmış dostluklar arasında.
Kahve kokusu, kesif ve görmüş geçirmiş sözcükler
Yaşamın telvesinden dem vururlar…

Mağusa’da onlarca, yüzlerce tuhaf hikayenin içinde
Artıların eksilerin, pi sayısının içinde
Kaneviçe gibi örülmüş yaşam
En çok da “Günaydın dünya!”
Demeye yakışan…
Beyniyle gülen adam…

Sorular soruların içinde, sayılar sayıların,
Kavuşmak mutlak ayrılığın içinde,
Başlamak bir şeyi mutlaka bitirmiş olmanın...
Adamlar kentin içinde,
Kahve ve kent, nargile içen adamların...
İpince hüznü sayıların
Adamların en incesinin içinde
Ama yalnızlık içinde değil adamın.

Tersine adam kendi kendinin içinde
Öğretilmeye en uygun yerinde bizzat yaşadıklarının…

Gömleği, ceketi, kravatı ceviz. Gözümün önünde.
Şimdi.
Hayatı derli toplu.
Her kimi yaşadıysam bu yerde
Birazı dışarda belki
Ama daha çok onun içinde
Binbir zahmetle arayıp bulduklarım.

Gülümseyerek anarlar eskiyi, yakınmadan.
"O adam bu yerin, bu kentin adamı" derler
O adam yalnız kendi içinin adamı oysa.
Öğrencileri O'nu herkesin sanır,
Böyle inanır...

Savaşkan İlmak
.