Bölüşülen yalnızlıkla
Yalnızken
durup düşününce,
bulutlara ve tüllere sargılanarak
içime sızan bir sarmaşığa dönüşüyor olağan güzellikler.
Rüzgar,
gizli, ürkek yaprağın diliyle fısıldadıkça
sanki uçsuz bucaksız düş bahçelerine dalıyor ırgat kızlar.
Rüyalar,
karnavalların kayıp nesneleri
gibi kamıştan örülmüş zaman sepetlerinde, meyveler…
Yalnızdım…
Durup düşündüm, mutlu oldum,
her gün avuçlarınızdan kayan güzellikleri koydum sepetime.
Savaşkan İ.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder